RYSOWANIE MARTWEJ NATURY Tekstura cz.3

WĘGIEL I KREDA NA KOLOROWYM PAPIERZE

Istnieje wiele możliwości przedstawiania tekstury, począwszy od abstrakcyjnych aż do wiernie oddających naturę, realistycznych wizerunków. Węglem można rysować płynnie i swobodnie, a ponadto z łatwością korygować ewentualne błędy- co jest niezwykle korzystne dla początkujących rysowników. Węgiel, łączony z białą kredą służącą do zaznaczenia refleksów światła, stanowi idealną technikę plastycznego przedstawiania tekstur, ponieważ umożliwia szeroką skalę tonów i rodzajów kresek, od cienkich i delikatnych aż do bardzo szerokich. Wybierz kolorowy papier w pośredniej tonacji i na początek zaznacz tylko ciemniejsze i jaśniejsze tony.

1. Wykonaj węglem szkic kompozycyjny martwej natury, nie zapominając o odbiciach światła na polerowanym blacie stołu.

2. Wymodeluj formy owoców, a następnie plecionkę kosza. Delikatnym kreskowaniem zaznacz kolory, teksturę i formy. Kawałkiem węgla nanieś cienie na płaszczyznę stołu i ścianach.

3. Sięgnij po białą kredę, by ukazać, jak lśnią kafle i ramy okienne. Narysuj kilka delikatnych refleksów światła na owocach. W miejscach, gdzie znajdują się średnio jasne elementy kompozycji, pozostaw niezamalowany szary papier. Kontrast między linearnymi strukturami- przy ananasie i koszu z wikliny- a miękko roztartymi kreskami – na innych owocach i w cieniu- wytwarza silne odbicie tekstury, ponadto zaś ożywia i uatrakcyjnia rysunek.

SZTYFT GRAFITOWY AKWARELOWY NA KOLOROWYM PAPIERZE

Dla początkujących rysowników idealnymi przyborami rysunkowymi są ołówki i sztyfty grafitowe, ponieważ można je wycierać gumką. Pozbędziecie się lęku przed cieniowaniem dzięki akwarelowym sztyftom grafitowym, ponieważ rozcieńczone wodą kreski po prostu znikają. Kremowy papier wnosi do rysunku dodatkowe światło.

1. Zacznij od cytryny, leżącej centralnie na pierwszym planie. Zgrupuj wokół niej inne owoce. Aby ocenić, czy zostały ułożone właściwie, możecie wyobrazić sobie np. linię pionową biegnącą od bananów w dół obrazu, przecinającą dokładnie na pół usytuowaną centralnie cytrynę i biegnącą obok ananasa. Linia pozioma, którą przeciągniemy, zaczynając od górnej krawędzi jabłka leżącego w koszu na lewo, dzieli na trzy części czerwone winogrona.  

2. Uzupełnij ciemniejsze tony. Cieniowi pomiędzy winogronami i owocami na stole nadajcie intensywnie ciemną tonację, pokrywając jego płaszczyznę swobodnymi, szybkimi kreskami. Możecie nie martwić się o kierunek stawiania kresek. Ważne tylko, aby budować tonację etapami, krok po kroku. Jak zawsze miejsca przeznaczone na refleksy światła pozostawcie niezamalowane.

3. Opracuj rysunek, zwracając uwagę, aby w niektórych miejscach nie zamalować całkowicie papieru. Przedstaw struktury ananasa i plecionki wiklinowego kosza intensywnie ciemnymi kreskami. Obrazy żyją dzięki silnym kontrastom. Po uzyskaniu właściwej ogólnej tonacji wykończ rysunek małym, miękkim, lekko zwilżonym pędzelkiem. Zacznij od najciemniejszych miejsc. Starannie oczyść pędzelek, aby grafit nie trafił w miejsca nie właściwe. Strefy odbłysków światła pozostaw suche, w przeciwnym razie może tam spłynąć grafit, a wtedy rysunek utraci świeżość, stanie się bez wyrazu.